Νέα από την τάξη μας!

Αγαπημένο μου ιστολόγιο, πραγματικά οι μέρες στο σχολείο περνούν τόσο γρήγορα, τα μαθήματα είναι τόσα πολλά και σε συνδυασμό με τη λιγοστή ώρα για κάθε μάθημα (τα μεγάλα μου παιδάκια έχουν σε μία μέρα: Γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσική, Γεωγραφία, Θρησκευτικά, τα οποία απαιτούν πολλή εξήγηση, γιατί κάποια μέρη είναι δυσνόητα, οπότε εξηγούμε παραγραφούλα-παραγραφούλα, συνεπώς πού χρόνος για δημιουργικά πραγματάκια, σκιτσάκια και χρωματάκια, τα μαθήματα δεν μας αφήνουν να παίξουμε και να διασκεδάσουμε, πάρ' όλα αυτά όμως προσπαθούμε να αποφορτίζουμε την ατμόσφαιρα με διάφορες συνθετικές εργασίες που είναι περισσότερο παιγνιώδεις και απαιτούν εναλλακτικούς τρόπους αξιολόγησης του μαθητή. 

Για το θέμα αυτό, αγαπώ να εξετάζω τους μαθητές μου σε απλά φύλλα χαρτί, στα οποία γράφω διάφορες ασκησούλες, διαφορετικές για τον καθένα που επιζητούν τη λύση. Έτσι για να κάνουμε επαναληψούλα στην 9η ενότητα τούς έβαλα ασκησούλες διαφορετικές μεταξύ τους τόσο για την επεξεργασία κάποιου γραμματικού φαινομένου, όσο και για την εφαρμογή ειδικού λεξιλογίου ή για την παραγωγή γραπτού κειμένου που απαιτεί κάποιο ιδιαίτερο ύφος, λεξιλόγιο και έκφραση. Τα παιδάκια σταδιακά βελτιώνονται! Το ίδιο κάναμε και όταν πραγματποιήσαμε τις εργασίες μας για το πρώτο σκέλος του κοινωνικού σχολείου. Εμείς επιλέξαμε τα τοπικά προϊόντα στη διατροφή μας και το συνδυάσαμε με παραγωγή γραπτού λόγου, εικαστικές παρεμβάσεις, δημιουργία ποιήματος, ενημέρωση και ομιλία από ειδικό διατροφολόγο. όλες οι εργασίες των παιδιών διακατέχονται από φαντασία και δημιουργικότητα!

 Από τις εργασίες μας για το κοινωνικό σχολείο στη θεματική: "Τα τοπικά προϊόντα στη διατροφή μας"

 

Με τα μικρά μου μαθητάκια μπήκαμε στο νέο τεύχος της Γλώσσας μας και μάθαμε το ζευγαράκι του ι  (ει), είπαμε και το αγαπημένο μας παραμυθάκι, (ευχαριστώ τα ψηφιακά μου πρωτάκια γι' αυτό!) όπου μία φορά ήταν το ε, προχωρούσε το καημένο μόνο του στο δρόμο, χωρίς συντροφιά και έκλαιγε πολύ σπαρακτικά! Ξαφνικά περνά κάτω από ένα δέντρο και βλέπει επάνω το ι. Επειδή και αυτό πονούσε από τη μοναξιά πολύ, αποφάσισαν να γίνουν φίλοι κολλητοί και να είναι πάντα αχώριστοι, φίλοι καρδιακοί!! Επειδή όμως φώναζαν και οι δύο πολύ, αποφάσισαν να ακούγεται μόνο το ι, επειδή ήταν πιο μικρό μα και φωνακλάδικο μαζί! 

 

Το ει, όπως το δουλέψαμε στο τετράδιο φροντίζοντας να επισημάνουμε την κατάληξη του γ'ενικού προσώπου. 

 

Γιατί είναι όμορφο να διδάσκεις με καρδιά και ψυχή....@