Αγαπημένο μου ιστολόγιο σπουδαία πράγματα γίνονται στην τάξη μας! Η αλήθεια είναι πως η κυρία έχει όλο ιδέες και τα μικρά δευτεράκια κάποιες φορές αγανακτούν, κάποιες συμμετέχουν με πολλή χαρά, όπως και σήμερα! Δώσε στα μικρά μας πολύχρωμα χαρτονάκια και ζωγραφική και θα κάνουν θαύματα!Σήμερα συνεχίσαμε το επετειακό μας κεφάλαιο, μιλώντας για τον πόλεμο, τα δεινά και τις συμφορές που προκαλεί στους ανθρώπους, για την πολυπόθητη για κάθε λαό ειρήνη. Συνεχίσαμε ακόμα περισσότερο εξιστορώντας το χρονικό του πολέμου(σαν παραμυθάκι), ποιος είπε το σπουδαίο όχι, τι φώναζαν οι φαντάροι μας επάνω στα βουνά της Αλβανίας, ποιες γυναίκες τους βοήθησαν στον αγώνα τους, στέλνοντάς τους φάρμακα και ζεστά ρούχα.
Το βιβλίο μας είχε και ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Γαλάτειας Σουρέλη "Ντο ρε μι κι ένα σκυλί" που ο τίτλος του ήταν "Σαν παραμύθι". Πρωταγωνιστές εκεί ήταν ένας γίγαντας και ένας νάνος. Στην αρχή οι δύο αυτοί ήρωες ζούσαν ειρηνικά και δίχως να πειράζει ο ένας τον άλλο. Στη συνέχεια όμως ο γίγαντας φόρεσε μία παράξενη στολή, πήρε τη λόγχη του και επιτέθηκε στο μικρούλη νάνο, ζητώντας του να του παραδώσει το σπίτι του! Εκείνος όμως δεν παραδώθηκε, αλλά αγωνίστηκε για να κρατήσει το σπίτι του και έτσι ο γίγαντας έντρομος το έβαλε στα πόδια! Ήταν εμφανές ότι το απόσπασμα είχε σαν κύριο μήνυμα τον πόλεμο της Ελλάδας με την Ιταλία και τα παιδάκια κατάλαβαν αμέσως ποιος από τους δύο ήρωες είχε το ρόλο της χώρας μας και ποιος της Ιταλίας. Αφού απαντήσαμε σε όλες τις ερωτήσεις, αφηγηθήκαμε το παραμυθάκι με δικά μας λόγια! Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε τη σημαία μας κάνοντας προσθέσεις και αφαιρέσεις (όπου έβγαινε 6 ζωγραφίζαμε μπλε και όπου έβγαινε άσπρο το αφήναμε λευκό). Κόψαμε τα σημαιάκια, συρράψαμε με καλαμάκι και να μερικές από τις υπερήφανες σημαιούλες μας:
Τα μικρά μας δημιούργησαν και μία ομαδική κατασκευή- κολλάζ με παιδάκια που παρελαύνουν και με τους φαντάρους μας που αγωνίζονταν επάνω στα βουνά. Να λοιπόν τι έκαναν βήμα-βήμα:
Βέβαια, μετά απ΄όλα αυτά δεν θα μπορούσαμε να μην ασχοληθούμε και με τη γραμματική του βιβλίου μας και του 7ου κεφαλαίου που είναι τα σημεία στίξης και αρέσει πολύ στα μαθητούδια μου! Σε πολύ γρήγορο χρόνο κυκλώσαμε όλα τα σημεία στίξης στο κείμενο του βιβλίου μας και φτιάξαμε την κουμπαρούλα μας από το χωριό που μας μαθαίνει ένα σωρό σημεία στίξης! Στο υπέροχο blog της Θεοδώρας Θεοδωρίδου που αγαπώ πολύ βρήκα ένα αστείο ποιηματάκι: "Την κουμπαρούλα απ' το χωριό". Τι κάνει αυτή η κουμπαρούλα, αμέσως θα σας πω!
Μες στη φεγγαροκεφάλα
βλέπω πρόσωπο γνωστό.
έχει σαν τελείες δυο μάτια
μύτη σαν θαυμαστικό
και μια παύλα στοματάρα
είναι του χωριού η κουμπάρα!
Μα έχει στων αυτιών τις θέσεις,
ξέχασα να σας το πω,
δυο μεγάλες παρενθέσεις,
έχει και μακρύ λαιμό.
Κι έχει και ένα φιόγκο δέσει.
Η κουμπάρα πώς μ' αρέσει!
Και στις άκρες των χειλιών της,
για κοιτάξτε την καλά,
έχει-τι περίεργο πράγμα-
φανερά εισαγωγικά!
Τέτοια ομορφιά και γλύκα,
κουμπαρούλα πού σε βρήκα!
Στόμα παύλα, δεν ανοίγει.
Μον΄στα μάτια σε κοιτά.
Τι έχει να σου πει το πνίγει,
βάζει αποσιωπητικά...
Αχ κουμπάρα απ' το χωριό!
Δυο τελείες, θαυμαστικό!
Αφού γελάσαμε πολύ διαβάζοντάς το, σκεφτήκαμε να φτιάξουμε τη γλυκιά μας κουμπαρούλα ακολουθώντας τα στοιχεία που μας δίνει το ποίημα! Ήταν μοναδικό το πώς αναταποκρίθηκαν τα μικρά ζουζουνάκια!
Η γλυκιά μας κουμπαρούλα με ένα σωρό σημεία στίξης!! |
4 σχόλια :
Αφωνη! Καταπληκτικά όλα!
Πάρα πολύ ωραία η δουλειά σου ! Σευχαριστώ για την αναφορά στο blog μου!
Τιμή μου κυρία Θεοδωρίδου!!Συνεχίστε να μας εμπνέετε!!Λατρεύουμε το blog σας!!
Αυτό το διαβάζαμε στις χαρούμενες διακοπές της β δημοτικού.Φυσικά η κουμπάρα απο το χωριό ήταν ένας καλόγερος για κρέμασμα παλτών και καπέλων
Δημοσίευση σχολίου