Γράφουμε τα δικά μας παραμύθια!!

Αγαπημένο μου ιστολόγιο ξεκινάμε σιγά σιγά και σήμερα για να δούμε τι έκαναν τα μικρά δευτεράκια; Φύγαμε! Λοιπόν, την Παρασκευή (γιατί από τότε έχουμε να τα πούμε) κάναμε μία μικρή γιορτούλα μέσα στην τάξη μας, φτιάξαμε μία απλή, οικονομική κατασκευούλα! Τα καπέλα της ειρήνης! Η έμπνευση ήρθε από τα κράνη που φορούσαν οι φαντάροι μας όταν πολεμούσαν, μόνο που αυτά που κατασκεύασαν τα παιδάκια δεν ήταν κράνη πολέμου, αλλά καπέλα ειρήνης και ελπίδας! Κάθε ένα τους ξεχωριστό! Ο τρόπος κατασκευής τους λίγο χρονοβόρος, αλλά το αποτέλεσμα μας δικαίωσε! Πήραμε δύο απλά φύλλα Α4, τα συρράψαμε μεταξύ τους οριζόντια και κάθετα, αφήνοντας την κάτω μεριά ανοιχτή για να χωρέσει το κεφαλάκι του παιδιού. Γυρίσαμε προς τα μέσα τα 2 φύλλα της ανοιχτής πλευράς για να σχηματιστεί ένα γείσο, όπως στα αληθινά καπέλα! Κόψαμε περιστεράκια και χρωματίσαμε την ελληνική σημαία, τα οποία στη συνέχεια κολλήσαμε στο καπελάκι μας! Βέβαια, στολίσαμε το καπέλο μας και με μερικά φύλλα από δάφνη που μας έφερε ο μπαμπάς της Θεοδωρούλας και τον ευχαριστούμε πολύ, γιατί δεν το είχα ζητήσει καν! Τόσο ευγενικές αυτές οι κινήσεις που γίνονται με γνώμονα το καλό των παιδιών! Πόσο ανάγκη τις έχει το σχολείο! Στη συνέχεια γράψαμε τα δικά μας συνθήματα και κάναμε τη δική μας ειρηνική διαδήλωση με αυτό τον τρόπο! Παρακάτω φαίνεται πώς δούλεψαν τα μαθητούδια μου, προσπαθώντας να δώσουν νέα διάσταση και χρήση σε ένα απλό κομμάτι χαρτί!

Να μιλήσουμε και για τα σημερινά μας;Λοιπόν... σήμερα ασχοληθήκαμε με το πώς διατυπώνουμε την άρνηση, είτε προφορικά, είτε γραπτά στο 7ο κεφάλαιο της Γλώσσας μας. Επειδή όμως αυτό το μάθημα μιλάει για τα παραμύθια και προτείνει στο τέλος οι μαθητές να δημιουργήσουν κι αυτοί το δικό τους παραμύθι, ξεκινήσαμε από σήμερα να συγγράφουμε τα δικά μας παραμύθια, δραστηριότητα που ξεκίνησε ως δημιουργική γραφή και αργότερα θα εξελιχθεί περισσότερο στο τετράδιο παραγωγής γραπτού λόγου. Μοίρασα στα παιδάκια από ένα χρωματιστό φύλλο Α4, στο οποίο προηγουμένως είχα κάνει γραμμούλες και τους ζήτησα να μου γράψουν ένα φανταστικό παραμύθι, παράξενο με ό,τι λεξούλες επιθυμούσαν και ακολουθώντας όποια πλοκή ήθελαν , χωρίς να νοιάζονται πολύ για τα ορθογραφικά λάθη, εκείνο που θέλαμε να δούμε ήταν η ιστοριούλα που θα μπορούσε να κατεβάσει το μυαλουδάκι! Τα παιδάκια έγραψαν! Και έγραψαν πολύ ωραία πράγματα και μάλιστα σε μεγάλη έκταση! Δυστυχώς δεν πρόλαβα σήμερα να ασχοληθώ με τη διόρθωση όλων των κειμένων γιατί μετά μαζί ξαναδιαβάζαμε το κείμενο, βάζοντας κάποια σημεία στίξης που είχαμε ξεχάσει ή διορθώνοντας κάποιες λεξούλες. Εκείνο που διαπίστωσα είναι ότι πολλά παιδάκια εν μέσω καταιγισμού ιδεών δεν βάζουν πολλές τελείες στο κείμενό τους και χρησιμοποιούν μακροπερίοδο λόγο!(νομίζω είναι φυσιολογικό, δασκάλες μου, συναδέλφισσες συμβουλέψτε! Ιωάννα μου;) Θα δουλέψουμε λοιπόν στάδιο-στάδιο! Η δραστηριότητα αυτή για τη συγγραφή και τη διόρθωση μας πήρε περισσότερο από μία ώρα.  Μάλιστα ο Ανδρέας μου έγραψε δύο εκθεσούλες- δύο όμορφα παραμυθάκια!  Ορίστε λοιπόν τι μου έγραψαν τα παιδάκια!