Κάτω η βία, πάνω η φιλία!

Αγαπημένο μου ιστολόγιο, αφού μπορέσαμε και γλιτώσαμε από τη φοβερή γριπούλα που μας ταλαιπώρησε σχεδόν ένα μήνα και περάσαμε και τη δοκιμασία της Μαθηματικής Εταιρείας με όλα τα όμορφα προβληματάκια, είμαστε καλά! Σήμερα θα σου πω πως δουλέψαμε τον ευθύ και πλάγιο λόγο της ενότητας της Στ' τάξης "Συγγενικές Σχέσεις". Αφού διευκρινήσαμε πότε χρησιμοποιούμε το ένα είδος και πότε το άλλο, τα παιδάκια δημιούργησαν κόμικς, γράφοντας μέσα σε φούσκες διαλόγου τα δικά τους λόγια που θεωρούσαν πως ταίριαζαν με την ιστορία που επέλεξαν να διηγηθούν. Αυτοσχέδια λοιπόν δημιούργησαν πολλά δείγματα ευθύ λόγου. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και κατά ομάδες όπου η κάθε ομάδα δημιουργεί το δικό της κόμικς. Στη συνέχεια, τα παιδάκια ενέπλεξαν τα δύο είδη μέσα από μία υπέροχη δραστηριότητα του σχολικού βιβλίου, όπου φανταστήκαμε ότι βρισκόμασταν σε ένα παζάρι του προηγούμενου αιώνα και ο ήρωας επιθυμούσε να πουλήσει την πραμάτεια του. Έπρεπε λοιπόν να αποτυπωθούν με ευθύ λόγο όλες οι φωνές που έφταναν στα αυτιά του. Μερικά δείγματα από τη γραφή τους φαίνονται παρακάτω:

 Με τους μικρούς μαθητές μου μιλήσαμε για τη φωνούλα "ευ" που άλλοτε διαβάζεται ως "εβ" και άλλοτε ως "εφ" και κάναμε όλες τις ασκησούλες εξοικείωσης και γνωριμίας με τη νέα μας παρεούλα.

Την Παρασκευή λόγω της ημέρας (6η Μαρτίου ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας) οι μαθητές μου έγραψαν και έστειλαν το δικό τους μήνυμα για το φαινόμενο αυτό που τείνει να πάρει μορφές πανδημίας, θέλοντας να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους προς τη βία στο σχολείο με όποιες μορφές κι αν εκδηλώνεται. Η ευχή μας, το σχολείο να είναι μόνο χώρος μάθησης, χαράς και δημιουργίας και κανένα παιδάκι να μην πέσει θύμα ή αντικείμενο εκμετάλλευσης. Έχουμε χρέος όλοι μας να αποδοκιμάζουμε τέτοια φαινόμενα και να απευθυνόμαστε σε αυτούς που έχουν αρμοδιότητα να τα κατακεραυνώσουν. Συνήθως ο θύτης υπολογίζει στην ανοχή και σιωπή του θύματος, όλοι μαζί όμως μπορούμε να συζητάμε τα φαινόμενα αυτά, να μην τα θάβουμε γιατί έτσι τα διαιωνίζουμε! Το να μιλάμε δεν είναι δειλία, αλλά τρόπος αντιμετώπισης και αποκατάστασης της αλήθειας. Οφείλουμε όλοι μας να καυτηριάσουμε τη βία σε όλες τις μορφές της και να συζητάμε για τα αγαθά της φιλίας και της συνεργασίας.